
De BMW M5 E39 heeft zo’n 25 jaar na dato nog steeds de op één na grootste motor ooit voor een M5. Dat had anders kunnen zijn.
Een term die eigenlijk pas recent veel gebruikt wordt: downsizing. Iets dat vrij simpel is ontstaan uit de gedachte dat een minder grote motor (met ‘efficiënte’ hulpjes als turbo’s of elektromotoren) minder uitstoot en dus beter past bij de CO2-doelen. In de jaren ’90 bestond dit idee (en zeker het idee van motoren met turbo’s) al wel, maar waren automerken nog steeds bezig met asociaal grote motoren met enorme vermogens. Zo ook BMW, waar het idee van een turbomotor nog even in de toekomst lag. In ieder geval voor de M-producten.

BMW M5
Toen er dus op basis van de E39-generatie een nieuwe M5 moest komen, werd de motor dan ook een stuk groter. Geen zes-in-lijn meer, maar een blubberdikke V8. De 4.9 liter grote ‘S62′ V8 werd enkel nog afgetroefd door de 5.0 liter V10 uit de E60, maar qua achtcilinders wordt het niet veel forser dan de E39. Logisch, eigenlijk. In de tijd van meer is beter als het op pk’s aankomt, maar je nog geen turbo’s wil gebruiken, moet er gewoon een grote motor komen als je 400 pk op de weg wil zetten.

Downsizen?
Toch blijkt nu dankzij de projectleider van de M5 E39, die vertelt aan BMWBlog, dat het anders had kunnen zijn. BMW had bijna gekozen voor een zescilinder. Da’s op zich niet onlogisch, want zoals gezegd had de M5 voor de E39 een zes-in-lijn. Een opvolger voor deze motor, die nog gebaseerd was op de ‘M88’ die al meegaat sinds de M1, werd zeker overwogen.

Iets vreemder is een andere optie. BMW heeft serieus overwogen om de M5 E39 te voorzien van een V6. Ook al is dit een vrij veel gebruikte motorvorm: BMW bleef (en blijft) trouw aan in-lijn-configuraties wanneer het op zespitters aankomt. Een V6 is dus ongebruikelijk, maar werd overwogen voor de hagelnieuwe M5 des tijds. Dat zou betekenen dat er een compleet nieuw blok ontwikkeld moest worden.

Hoge kosten is één reden, maar de andere reden is dat BMW wilde dat de M5 kon scoren op de Amerikaanse markt. En gezien hun interesse voor grote, ronkende blokken, werd geacht dat een V8 met meer vermogen daar meer in de smaak kon vallen. Helemaal als je er zo’n groot blok van maakt. En ook al is de S62 speciaal voor de M5 ontwikkeld, M kon de basis pakken van de 4.4 liter grote M62 die al in de 540i lag. En natuurlijk die handbak. Een gouden combinatie, helemaal als je weet hoe anders de E60 het ging doen.

Downsizen voordat we het zo noemden, het had de BMW M5 kunnen overkomen met een V6. Toch was downsizing al vaker een idee, neem de Jaguar XJ220. Die zou een V12 krijgen, maar ging in productie met een V6 met turbo’s. Wat Jag des tijds niet in dank werd afgenomen, overigens. Dus wellicht heeft BMW in hun tijdsgeest gewoon het juiste gedaan.
Dit artikel Downsizing before it was cool: BMW plande hele andere motor voor M5 E39 verscheen eerst op Autoblog.nl.
Recent Comments