Want in de basis is een waterstof auto een milieuvriendelijke. Maar ja, das war einmal.

De waterstofauto is officieel morsdood. Fabrikanten trekken hun handen ervan af en de tankstations halen de stickers van de pomp. Ooit moest dit het wondermiddel zijn. Schoon, snel tanken, lange range. In de praktijk is het vooral duur, ingewikkeld en leeg.

Shell had er drie jaar geleden al geen zin meer in en sloot zijn Britse pompen. OMV in Oostenrijk zei ook tabee. Duitsland poetst dit jaar tientallen stations weg. Nederland heeft er nog een handvol, maar de kans is groter dat je een werkende flitspaal tegenkomt in de polder dan een waterstofpomp die het doet.

De aantallen zijn een mop. Zeshonderdduizend elektrische auto’s rijden rond. Het aantal auto’s op waterstof? Zeshonderd. Dat is de helft van een willekeurige rij Skoda’s bij een hockeyclub op zondagmiddag. Alleen zijn die Skoda’s goedkoper en werken ze wél.

Het is gedaan met waterstof auto’s.

En over goedkoper gesproken: een waterstof auto kost zeventigduizend euro. Je krijgt er geen gratis pomp bij, geen gratis water, geen gratis rijervaring. Voor dat geld koop je ook een Tesla of een dikke Kia EV9 voor kopen. Of de allervetste middelvinger die je in de jaren 80 kon geven…

De gemiddelde batterijauto kost vierenveertigduizend ekkermannen. Met het verschil kun je een caravan, twee elektrische fietsen en een dakkoffer kopen. En dan heb je nog geld over voor een vakantie in Frankrijk waar je bij de snellader baguettes eet terwijl je twintig minuten wacht.

De techniek achter waterstof is even efficiënt als een broodrooster in een jacuzzi. Je stopt er stroom in, je splitst water, je vervoert het, je slaat het op, je zet het weer om. Uiteindelijk hou je dertig procent over. Een batterijauto houdt negentig procent over. Dan is de keuze gauw gemaakt, toch?

Het kip-ei verhaal maakt het extra treurig. Geen waterstof tankstations dus geen auto’s. Geen auto’s dus geen tankstations. Politici roepen nog wel dat waterstof de toekomst heeft. Maar ja, dat riepen ze ook over biobrandstof, de OV-chipkaart en de rest van de carrière van Marco Borsato.

De enige opties zijn de Toyota Mirai en Hyundai Nexo. En waarschijnlijk moet je nu heel hard graven in het geheugen om te weten hoe ze er ook alweer uitzagen. Dat sneppen we. Ze rijden ook nauwelijks rond, niemand koopt ze

Maar er is ook goed nieuws. De automobilisten die er wel eentje hebben, mogen hun. auto gratis aanleveren aan het museum van de 21ste eeuw. Kan ie mooi samen staan naast de Minidisc, de BlueRay-speler en vapes met een smaakje.

Oh, die worden nog steeds verkocht? Nou, dan iets anders.

Dit artikel Het is gedaan met de milieuvriendelijke waterstof auto’s. En da’s jammer verscheen eerst op Autoblog.nl.