Deze rode E39 Alpina B10 is epische perfectie

Team rood wordt ernstig bronstig van deze rode Alpina B10 van eerste eigenaar. Het interieur…zal je verbazen…

Zoals bekend is uw trouwe dinosaurus en verslaggever enigszins fan van oude BMW’s. Heeft het een blauw-witte propellor -die geen propellor is- en komt het uit de 70s, 80s, 90s of vroege 00s, is het al vlug goed wat mij betreft. Enkele uitzonderingen daargelaten uiteraard. Achterwielaandrijving was nog standaard en koos je niet voor de schraalste versie had je al rap een zes-in-lijn bij de kladden.

De BMW E39 valt ook zeker in het rijtje ‘doe mij die moaar’, hoewel de E34 stiekem nog mooier (maar ietsje minder goed) is. Deze periode markeert ook de hoogtijdagen van Alpina. Het merk maakte de switch van de tuningscene en het circuit naar de straat en bood daar een product voor de iets meer gedestigeerde liefhebber van snelle BMW’s.

Het absolute hoogtepunt voor ‘het echte’ Alpina was -helaas kunnen we in verleden tijd spreken- de B10 biturbo op basis van de E34 5-Serie. Dat was destijds de snelste sedan ter wereld. Niet alleen was ‘ie sneller dan de M5, maar ook twee keer zo duur. Of BMW daarna heeft gezegd dat het liever niet meer zag dat Alpina haar M GmbH product overvleugelde weten we niet. Maar feit is dat Alpina’s daarna nooit meer zoveel sneller en dikker waren dan de snelste modellen van BMW zelf.

Niet getreurd, want dat wil niet zeggen dat de Alpina’s niet meer dik waren. De opvolger van de E34 B10 is geleverd met een opgepompte zespitter (B10 3.2), maar vooral met V8. Voor de facelift had die een inhoud van 4.6 liter (de B10 V8), na de facelift werd dat 4.8 liter (de B10 V8 S). Die V8 was dus niet zo krachtig als BMW’s V8 in de E39 M5. Maar met 347 respectievelijk 375 pk kom je nog steeds ordentelijk vooruit.

De eerste eigenaar van de B10 V8 die we op mobile.de vonden had misschien toch nog wat nostalgie naar de E34. Hij liet de auto namelijk in hellrot uitvoeren, dezelfde kleur als de meest beroemde E34 biturbo. Kenners kennen ‘m wel, de auto die afgebeeld staat naast vliegtuigen en een dubbeltest onderging met een even rode Testarossa.

Dit is bijzonder, want de meeste Alpina B10’s zijn decent donkerblauw, zwart, zilvergrijs, zilver, grijs, of doe eens gek, groen. Het rood van deze E39 van het eerste uur (bouwjaar 1996) steekt echter fabeltastisch af met de amber pinkers en goudkleurige decoset. Maar de epische perfectie gaat verder in het interieur.

Hier namelijk geen uitgelubberd leder, maar stof met een blauw-groen Alpina motief op sportstoelen van Recaro. De eerste (en enige) eigenaar heeft het allemaal redelijk simpel gehouden en dat is nu premium. Geen verouderde navi, geen gedoe, gewoon een dikke Alpina met een kek kleurtje. Ook reed hij (of zij) er redelijk weinig mee. 82.000 kilometers staan op de teller. Net voldoende om niet belachelijk duur en daardoor praktisch onbruikbaar te zijn. Maar ruim vers genoeg om niet abgerockt te zijn.

Kost dat dan? Nou, de vraagprijs is een niet malse 47.900 Euro. Of dat het waard is, is moeilijk te zeggen. Als je ‘m weer wil verkopen voor hetzelfde geld moet je eerst maar weer iemand vinden. En In principe kan je een B10 V8 voor (veel) minder krijgen. Doch met dit kleurtje en overige specificatie van eerste eigenaar, is het toch een soort unikat. Wat de gek/echte liefhebber ervoor geeft dus, in andere woorden. En hij staat ook nog eens bij een BMW dealer. Helaas heb ik geen landhuis met tien garages en een achternaam eindigend op ‘eineken’. Maar het goede nieuws is dat deze onfortuinlijke omstandigheid, jouw geluk kan zijn. KOOOOP DANNNN!1!!…en laat het even weten als je ‘m binnen hebt.

Dit artikel Deze rode E39 Alpina B10 is epische perfectie verscheen eerst op Autoblog.nl.