Geeft Ferrari het goede voorbeeld qua navigatie?

Toonbeeld van ergonomie en infotainment Ferrari geeft misschien wel het goede voorbeeld als het gaat om navigatie in de auto.

Sinds BMW kwam met iDrive in de alomgeprezen BMW E65 7-Serie, zijn navischermpjes niet meer weg te denken uit auto’s. In den beginne had je nog BMW’s die een dashboard met of zonder ‘koepel’ hadden. Maar naarmate de jaren vorderden, kreeg alles een scherm. Eerst alleen de premiums, zoals Audi’s met MMI en Mercs met Command. Later volgden ook de mindere goden. Inmiddels zit het ook in je B-segmenter, inclusief touch functie.

Nu is dat laatste voer voor menig discussie. Maar ook afgezien van of het nu een touchscreen betreft of niet, is zo’n infotainment-unit natuurlijk vaak ruk. De bediening, voice control, resoluties en internet-snelheid zijn vaak aanzienlijk slechter dan je gewend bent van je telefoon. Alles draait dan ook meestal nog op een Pentium 200. Deels omdat fabrikanten geen geld willen uitgeven en deels omdat alles in auto’s natuurlijk wel bewezen veilig moet zijn.

Zeker als auto’s wat ouder worden, heb je eigenlijk gewoon lelijke oude hardware in je dash. Er zijn manieren om dat dan weer op te lossen op de aftermarket. Maar Ferrari kiest voor een andere aanpak. In de zeer gewilde Purosangue zit helemaal geen standaard navigatie. En het is ook niet optioneel verkrijgbaar. In plaats daarvan gaat Ferrari ervan uit dat je Apple Carplay gebruikt, of desnoods Android Auto. De navigatiekaart verschijnt gewoon voor je neus op het display, dat dan weer wel.

Volgens Ferrari is het een bewuste keuze daar men ‘nooit modernere hardware dan in je telefoon zit zou in kunnen bouwen’. Een stukje zelfkennis van de Italianen waren anderen u tegen kunnen zeggen. Cynici zeggen dat het misschien ook een handige keuze is in het licht van het chiptekort. Wat de reden ook moge zijn; andere merken zouden dit eigenlijk gewoon moeten overnemen, toch?

Dit artikel Geeft Ferrari het goede voorbeeld qua navigatie? verscheen eerst op Autoblog.nl.