Het verhaal achter de absurde Type R die Honda niet durfde te bouwen

De saaie Honda van je oma (vrij letterlijk) had tegelijkertijd de heftigste kunnen zijn, als dit ideetje voor een Type R wat was geworden.

Eerder vandaag schreef collega @machielvdd over de Caddy Kombi, die als MPV van Volkswagen het gat opvult dat de Touran en Sharan achter laten. In de reacties ging het erover dat het in Duitsland nog stikt van de Tourans en zelfs Golf Sportsvans: die laatste is waar de Golf Plus in evolueerde. Zo’n 15 jaar geleden was het namelijk razend populair om een kleine MPV in je gamma te hebben.

Dagdromen

Ondergetekende heeft, zoals in de reacties te lezen, een leuk ideetje voor een ‘build’ op basis van de Golf Sportsvan. Waarom zou je niet een Golf GTI Clubsport-aandrijflijn (en uiterlijk) op een Sportsvan plakken? Lachen toch? Lekker op de ‘Ring Porsches pesten met dezelfde auto als die je oma heeft. Misschien moeten sommige dingen bij dromen blijven…

Zinloos

De reden dat er nooit een Golf Sportsvan GTI was, is natuurlijk zo simpel als het wordt. Niemand gaat het kopen. Het is een contradictio in terminis. Het is een beetje als een bakfiets maken van een racefiets: het wordt wellicht sneller dan een normale bakfiets, maar de Vuelta win je er niet mee. Niemand was zo geschift. Behalve Opel met de Meriva en Zafira OPC, en gedeeltelijk Ford met de S-Max 2.5. En als het allemaal iets anders had gelopen, Honda met hun Jazz.

Honda Jazz

Want een geschifte, veel te dikke, eigenlijk totaal zinloze MPV met sportpretenties: die was er. Bijna. Op basis van de Honda Jazz. Nu we het toch daarover hebben, de naam Jazz moet je eigenlijk altijd even uitleggen. We bedoelen niet hoe Honda de City noemde toen deze al een trademark had door Opel.

En we bedoelen ook niet de SWB-versie van de Passport in Japan, gebaseerd op de Isuzu MU en dus de Opel Frontera (komt Opel toch steeds weer terug). Honda vond kennelijk de naam Jazz steeds nét niet indrukwekkend genoeg, want er zijn talloze voertuigen geweest met de naam.

De meest memorabele moet wel onze versie zijn van de Honda Fit (GD). Of nou ja, memorabel: je hebt er een beeld bij. Onderschat de Jazz echter niet. Het mag dan dé auto zijn voor pensionado’s die een betere zitpositie in een Civic wilden, het reed dikke prima. En dankzij zijn hoge vorm was hij van binnen verrassend ruim. Het is tevens de auto die nu in zijn vierde generatie nog steeds als een dapper dorpje de kleine MPV-eer probeert te verdedigen. Terwijl het nog steeds de eerste generatie is die insloeg als een bom.

Mugen

We gaan niet doen alsof de Jazz een sportieve auto was, ondanks de topversie genaamd ‘Sport’. Die had namelijk vooral de bodykit, maar nog steeds de 83 pk sterke 1.4 viercilinder. 0 naar 100 duurde 12 seconden. Dat terwijl de compacte motorruimte van de Jazz groot genoeg was voor vrijwel alles wat in de Civic (EP) paste. Dat gaf Honda-tuner Mugen een idee in 2004.

Zij bouwden een concept genaamd de Honda Fit Dynamite. Qua exterieur en interieur denk je dat Mugen in een soort cartoonwereld leeft. Verbrede wielkasten (check die verbreding bij de achterdeur dan!) dubbele stortkokers in een diffusor, een gigantische spoiler, grote velgen, splitters en skirts die bij elke drempel de vloer raken, rode kuipstoelen en heftig gebolsterde achterstoelen: waar kijken we naar?

K20A

We kijken naar wat er nodig is om de Honda Jazz heel te houden als je er een welbekende motor voorin lepelt: de K20A. Dat is de 2.0 liter grote unit met VTEC die je kent uit de Honda Civic Type R (EP3) en Integra Type R (DC5). Dat past dus gewoon. Wel met iets breder uiteengezette wielen, vandaar de bodykit, want Mugen wilde ook ondersteldelen en de vering van de Civic Type R lenen.

Upgrades

Normaliter zou je het hebben over rond de 220 pk als je een K20A gebruikt, met natuurlijk die enorme redline van boven de 8.000 toeren wanneer VTEC erin kickt. Mugen ging echter nog verder door een turbo op de motor te schroeven. De Fit Dynamite moest 260 pk krijgen. Inclusief de zesbak die geleend werd van de Civic, maar dan niet op het dashboard gemonteerd. Op vele vlakken kijken we naar een Jazz die een Civic Type R overbodig maakt. Een Jazz!

Mislukt

Des tijds werd de Honda Fit Dynamite gezien zoals wij ‘m nu ook zien: knettergek, maar daarom wel een soort guilty pleasure. Volgens bronnen des tijds zouden de woorden ‘Fit Type R’ wel rond gegalmd hebben in de Honda-wandelgangen. 20 jaar na dato weten we echter zeker dat het niet concreter werd dan deze ene geflipte concept car.

Mugen recyclede de bodykit van de Fit Dynamite trouwens wel twee jaar later voor de Fit Spec-D. Deze kreeg geen K20, maar een supercharger bovenop de standaard L15-motor. Goed voor 145 pk. Geen strepentrekker, maar wel een lekker geluidje.

Helaas bleef ook dat bij een concept. Honda heeft de sportieve Jazz nooit verder gekregen dan concepts en gekke sportpakketjes (die niks aan de motor veranderen) voor plaatselijke markten. Ergens een gemiste kans, maar de gemiddelde Jazz-koper kan versies die comfort opofferen voor sportiviteit missen als kiespijn.

Dit artikel Het verhaal achter de absurde Type R die Honda niet durfde te bouwen verscheen eerst op Autoblog.nl.