Wordt het nog meer jaren ’90 dan deze bekleding?

Het woord ’tijdcapsule’ komt in ons op wanneer we de stoelen van deze nuchtere jaren ’90-occasion zien.

Mocht je ooit een beetje tijdsbesef willen kweken, dan hebben we een leuk ‘spelletje’ voor je. Pak een willekeurige locatie op Google Streetview (parkeerplaatsen werken het beste) en gebruik de datumkiezer om de oudst mogelijke datum te bekijken. Nederland was er vroeg bij met Streetview dus de kans is aanwezig dat dit zo ver terug gaat als 2008. Richt je eens op dat straatbeeld en vooral de auto’s die je ziet. In de context van tijd is dit namelijk dé manier om je oud te voelen. Onderstaand voorbeeld is de parkeerplaats van een supermarkt in de buurt van waar ik woonde in 2008.

Enerzijds valt op dat in 2008 dit het equivalent is van een Audi A4 van pak ‘m beet 2015 naast een Opel Insignia uit 2012, een Renault Talisman uit 2020 en een C4 Cactus uit 2016. Aan de andere kant valt op dat vrijwel elke auto die je ziet een zeldzaamheid is geworden. De kans is aanwezig dat de helft van deze parkeerplaats inmiddels gesloopt is. Het bewijst maar weer dat auto’s gebruiksvoorwerpen zijn en des te saaier de auto, des te makkelijker het is om deze na een leven van zo’n 20 jaar om te zetten in colablikjes en grasmatten.

Goede oude tijd

De simpele realiteit is dat de tijd vliegt. Voelt 1996 als 29 jaar geleden? Dat is het wel namelijk. Als je al een auto kan vinden uit 1996 is de kans groot dat ‘ie ofwel rijp voor de sloop is ofwel door een liefhebber bijgehouden is. Dat laatste gebeurt vrijwel alleen maar bij bijzondere auto’s. Heel af en toe stuit je op een auto die behandeld is als een exoot, maar gewoon heel normaal is. Een mooiere tijdcapsule ga je niet krijgen.

Toyota Carina E

Aanschouw een auto die precies is wat we beschrijven. Dit is een Toyota Carina E uit 1996. De sedan en in de 1.6 GXi-uitvoering. Met een zeer gemiddelde viercilinder zonder turbo’s of andere ongein die 116 pk produceerde. En dan in een soort net niet helemaal grijze beigetint, met niet volledig meegespoten bumpers en wieldoppen in plaats van lichtmetalen velgen. Uit de tijd dat dit op en top Toyota was. Spannend is het niet, sportief is het ook niet en luxueus valt ook over te discussiëren.

Voor het interieur geldt hetzelfde, maar Toyota wist bij de Carina E op twee manieren wat jeu toe te voegen. Om de eindeloze zee van plastic iets van contrast te geven, was het middenpaneel van het dashboard bekleed met hout! Of houtmotief, wie zal het zeggen. Maar om je echt helemaal terug te krijgen naar de wilde jaren ’90 moet je het hebben over de stoelen. Velours en met zo’n heerlijk nietszeggend druk motief erin gewoven. En grijs. Heel erg grijs.

Gemiddeld

Waar Toyota ook bekend om stond: betrouwbaarheid. Zelfs als je geen moer geeft om auto’s en ze optisch tot de draad verslijt, blijft een Toyota Carina wel spinnen. Voorin ligt de zeer universeel gebruikte 4A-FE. Zoals gezegd een 1.6 liter grote viercilinder met 116 analoge pk’s. Goed voor een 0-100 sprint in 11,3 seconden. Gewoon, netjes voor zijn tijd. Maar wel het soort auto waar je vervolgens klaar mee bent en wat er uiteindelijk mee gebeurt mag Joost weten.

Staat

Niet deze Carina E. De 29-jarige beigegrijze sedan heeft het niet zwaar gehad met slechts 135.128 kilometers op de klok. Ook staat ‘ie strak in de lak, zien we nergens roest en ontbreken bijna alle tekenen dat de auto moe is. Een afgeragde Toyota kan een verrassend betrouwbare automobiel zijn, maar een goed verzorgde Toyota kan wonderen verrichten. Slijtagesporen zien we ook vrijwel niet en bonuspunten voor de radio: het lijkt niet de originele headunit maar het is ook niet zo’n hilarisch slecht verjarende aftermarket oplossing. Daarover gesproken: om het tijdcapsule-effect compleet te maken gaat het ook nog eens om een origineel Nederlandse auto die op 4 januari 1996 bij een trotse eerste eigenaar begon.

Kopen

Dan de vraag der vragen: wat mag deze Toyota Carina nog kosten? Houd je vast: 6.900 euro. Ja, er was een tijd dat je Carina’s letterlijk in ruil voor een paar kratten pils mocht kopen, wat nu niet meer gaat lukken. Aan de andere kant, we hebben dit soort verzorgde auto’s voor veel meer gezien. Bovendien is Toyota Carina niet een synoniem voor betrouwbaarheid: betrouwbaarheid had gewild dat het een Toyota Carina was. En dan ook nog in een kleur die wanhopig geen beige probeert te zijn met die epische stoelen. Dit wil je toch gewoon? Niet? Zo wel: je kan de Carina bemachtigen op Marktplaats.

Dit artikel Wordt het nog meer jaren ’90 dan deze bekleding? verscheen eerst op Autoblog.nl.