Dit is de opvolger van een bijzondere supercar uit de nineties
Een merk waar we sinds de jaren ’90 niks meer van hebben gezien, lijkt tekenen van leven te geven middels een nieuwe supercar. Met de nadruk op ‘lijkt’.
Je zou zeggen dat het de droom is van elke autofanaat: je eigen automerk. En vele merken zijn begonnen vanwege die droom, alleen de rompslomp om jezelf te vestigen zorgt er vaak voor dat het eindigt in een nachtmerrie. En als je dan geen sentimentele waarde hebt kunnen kweken, dan is het verhaal snel klaar.
Supercarmerk starten
Neem het verhaal van Eberhard Schulz. Dat begon met een GT40-achtige auto in 1969 die hij zelf gebouwd had. Hij gebruikte het als elevator pitch om bij merken als Porsche en Mercedes een baan aangeboden te krijgen. Dat lukte bij Porsche, alleen later ging Schulz over naar bb van Rainer Buchmann. Die bouwden op eigen initiatief een supercar voor Mercedes die ze de ‘CW311’ noemden. Deze zou in productie moeten gaan als opvolger voor de 300SL, maar dan in de jaren ’80. Dat werd gedaan middels een bijzondere wigvormige supercar-koets voor de aerodynamica, met dezelfde vleugeldeuren. Geinig detail is een periscoop als binnenspiegel, om het probleem van zicht naar achter net zo op te lossen als Lamborghini met de Countach des tijds. Overigens had bb de Mercedes-naam en het logo gebruikt nog voordat de auto officieel aangeboden werd aan Das Haus. Omdat de CW311 direct neergezet werd als een auto die de strijd aan kon gaan met de BMW M1, had Mercedes toch wel interesse. Alleen in een wat vreemde vorm.
Er kwam namelijk goedkeuring om de CW311 in productie te nemen onder een nieuwe naam van Schulz: Isdera. Wat dan weer een afkorting is van Ingenieurbüro für Styling, Design und Racing. Het eerste wapenfeit van Isdera was eigenlijk gewoon een voor productie klaargemaakte CW311 met motoren van Mercedes. Dat viel overigens ietwat tegen: het ging om een zes-in-lijn met 182 pk. Dat kon beter en zo werd in 1984 de officieel voor productie bedoelde Isdera Imperator 108i bedacht.
En die had wel ‘de goede’ motor: de V8 van Mercedes in 5.0 of 6.0 liter grote vorm. Isdera bouwde de Imperator van 1984 tot 1993, maar het ging om slechts 30 auto’s in totaal. Wel kwam er een vervolg in 1993 die hetzelfde recept volgde als de Imperator: de Isdera Commendatore 112i.
Het ging wederom om een supercar met middenmotor, dit keer met een Mercedes V12 achter de cabine. Goed voor 402 pk en een topsnelheid van 342 km/u. Daarmee had je met de Commendatore 112i serieus geweld te pakken. Productie zou net als de Imperator mondjesmaat plaatsvinden, maar de combinatie van dure ontwikkelingskosten en vele investeerders uit Azië (waar in de jaren ’90 een economische crisis plaatsvond) zorgden ervoor dat Isdera moeite had met overleven. Vandaar dat er één 112i is omgebouwd naar de ‘Silver Arrow C112i’ waar de Isdera-logo’s vervangen werden door Mercedes-logo’s. Als een hommage aan de Silberpfeile-raceauto’s van vroeger, maar ook als een soort doekje voor het bloeden dat Mercedes de C112-supercar niet in productie nam. Vandaar dat ook de Commendatore een zeldzaam ding is geworden en Isdera daar geen opvolger van bouwde.
Isdera sinds de jaren ’00
En toen werd het chaotisch. Onder Schulz kwam er enkel in 2006 nog de Isdera Autobahnkurier 116i, die er juist uitziet alsof hij veel ouder is. Op basis van een Mercedes W126 werd een koets getekend geïnspireerd op de Mercedes Autobahnkurier uit de jaren ’30. Voorin liggen twee Mercedes V8’en aan elkaar geschroefd. Jawel, er ligt een 10.0 liter grote V16 voorin de Autobahnkurier. Omdat dit ging om een privébestelling, is er maar één gebouwd.
En toen kwamen de Chinezen. Alles wat ook maar een beetje een bekende naam is ligt te grabbel voor Chinese zakenmensen die hun bedenksels wat meer jeu willen geven. Zo ging Isdera samenwerken met WM Motor om onder de ‘bekende’ naam Isdera een nieuwe supercar uit te brengen: de Commendatore GT. Historische merk- en modelnaam, maar dan als nieuwe elektrische supercar.
En mocht dat te niche wezen: er was ook nog de Isdera EX5 Pro, een ietwat generieke SUV die zij-aan-zij met de Commendatore GT gebouwd moest worden. Ook al heeft de nieuwe Isdera-sportwagen qua proporties dingen gemeen met de Imperator en qua naam wat Commendatore-genen: het voelt toch een beetje halfbakken. Maar goed, als je er geld mee kan verdienen, waarom ook niet. Veel merken volgden het voorbeeld van een SUV aanbieden om iets meer de massa op te zoeken (letterlijk en figuurlijk).
Het mocht echter geen succes worden. Vandaar dat WM Motor er mee kapte in 2020 en Isdera opgekocht werd door een andere Chinese fabrikant. Sindsdien waren er wel stuiptrekkingen, maar niks concreets. En eigenlijk het laatste nieuws rondom Isdera is pijnlijk maar voorspelbaar: dit jaar nog heeft het merk faillissement aangevraagd. Dit gaat overigens om Isdera AG, de Duitse tak. Isdera bestaat nog als het Chinese Isdera Automotive, wat dan weer een ander bedrijf is uit de holding die Isdera opkocht na WM Motor. Snap je het nog? Het lijkt in ieder geval allemaal van geen kant meer op het ‘originele’ Isdera.
Toch een nieuwe Isdera?
Nu krijgen we toch een kijkje in de keuken. Via Reddit wordt een mysterieuze supercar gedeeld. Een reaguurder spot het Isdera-logo op het nummerbord voor en linkte het aan een gelekt filmpje op het Chinese social medium Weibo. Wat blijkt: dit is de Isdera L’Aquila, een supercar die de Commendatore GT en dus onofficieel de Commendatore 112i moe(s)t opvolgen. En in tegenstelling tot de ietwat vreemde GT lijkt deze toch iets klassieker vormgegeven te zijn, maar gezien de nieuwe naam niet helemaal terug te willen vallen op het verleden. En toch, zoals het een Isdera betaamt, wel met vleugeldeuren. Ook lijkt de spitse voorkant toch ook wat elementen van de Imperator mee te nemen. Het is best een gaaf ontwerp.
Iets wat niet duidelijk wordt: of we naar een stuiptrekking van het inmiddels failliete Isdera kijken, of iets wat nog gaat komen. Zoals gezegd is een divisie van Isdera nog levend, maar dat voelt een beetje als wat Apollo is voor wat vroeger Gumpert was. Of het één nog veel met het ander te maken heeft, moet nog blijken. Wellicht gaat deze L’Aquila voor altijd de ijskast in, terwijl hij zo in productie zou kunnen. Dat zou jammer zijn.
Dit artikel Dit is de opvolger van een bijzondere supercar uit de nineties verscheen eerst op Autoblog.nl.
Welk icoon zouden ze nog meer in een nieuw jasje moeten steken?
Na afloop laten we de antwoorden aan de ontwerpers van de grote merken lezen!
Retro scoort. Dat kunnen we met grote zekerheid zeggen. Niet alleen in de autowereld, maar ook op tv, in de muziek en qua inrichting van onze huizen. Gooi er een sausje van de jaren 80 over en iedereen koopt het.
We zien het natuurlijk aan de MINI. In 2001 kwam de nieuwe interpretatie daarvan naar Nederland en tot de dag van vandaag is dat een enorm succes. Dat geldt ook voor de Fiat 500. Die werd door zijn guitige retrolook bij vrijwel iedereen een geliefd model.
En anno nu hebben we de Renault 5 en de Twingo die hoge ogen gooien als het op retromobielen aankomt. De 5 scoort als een malle en van de aangekondigde Twingo wordt zo mogelijk nog meer succes verwacht. Maar daarom zijn we hier benieuwd, welk icoon zouden ze nog meer in een nieuw jasje moeten steken?
Welk icoon zouden ze nog meer in een nieuw jasje moeten steken?
Op de redactie zijn we ook losgegaan qua ideeën. Welk icoon verdient een tweede leven met de looks van 2025? Daar kwamen wel wat leuke voorbeelden uit. Wat dacht je bijvoorbeeld van de Porsche 944, ook te zien bovenaan dit artikel? Zoals hij hier zo staat mag hij van ons direct in productie.
Of deze, mijn persoonlijke favoriet. De Golf I cabriolet, inclusief aardbeienmandje en de spierwitte lederen bekleding. Over iconen gesproken.
Of misschien de Renault 16? Die werd in de comments onder deze post meer dan eens genoemd. Onze vriend Chat GPT probeerde ook van deze suggestie een moderne interpretatie te maken, oordeel zelf over het resultaat.
Nog een icoon is natuurlijk de Mercedes-Benz W123. De kilometervreter uit de seventies en eighties. Niet kapot te krijgen en daarom dus uitermate geschikt voor een eerbetoon in de vorm van een nieuw leven. In een ander jasje dus.
Maar wat zou je zelf willen aandragen? Welke oude auto moeten ze wat jou betreft vernieuwd uitbrengen? De Saab 900 misschien? De Volkswagen Kever… Oh wacht.
Goed, laat het weten, vinden we keileuk! En misschien komt jouw suggestie ooit wel in de showrooms, @wouter kent natuurlijk alle hoge piefen uit de autowereld en geeft alles graag aan ze door!
Dit artikel Welk icoon zouden ze nog meer in een nieuw jasje moeten steken? verscheen eerst op Autoblog.nl.
Luxe auto’s zijn levensgevaarlijk
En met levensgevaarlijk bedoelen we dat je er dus echt aan kunt doodgaan.
In Frankrijk is iets gebeurd waar zelfs de meest doorgewinterde nieuwslezer stil van wordt. Een vrouw van 65 kwam om het leven doordat haar eigen autoruit plotseling dichtging. Geen botsing, geen fout van een ander, gewoon een raam dat deed wat het niet moest doen. Of juist wel, het is maar net hoe je het bekijkt.
Luxe wagens van vroeger hadden ze al, elektrische ramen. Tegenwoordig hebben vrijwel alle auto’s ramen die je niet handmatig hoeft te openen. Niet meer heel luxe, maar het gevoel daarvan overheerst. In elk geval bij ondergetekende, voordat er weer opmerkingen komen dat die maar iets uit zijn duim zuigt voor de clicks enzo.
Luxe auto’s zijn levensgevaarlijk
Maar goed, levensgevaarlijk dus. Waar ging het ook alweer over? Ja, die dode mevrouw in Frankrijk, dat was het. Deze vrouw was net haar geparkeerde auto in het dorp Bissy-sur-Fley uitgestapt en keek tevreden om zich heen. Nog niks geks, maar toen kwam het.
Volgens haar familie was ze vergeten de handrem van haar Fiat 500 op te trekken. Toen de auto vervolgens achteruit begon te rollen, probeerde ze via het raam de auto te stoppen. Daarbij drukte ze per ongeluk op het knopje waarmee de elektrische ruit sluit. Vervolgens kwam ze met haar nek klem te zitten tussen het raam en het dak en stikte ze.
Het klinkt als iets wat niet kán gebeuren, maar het gebeurde wel. In moderne auto’s zitten allerlei sensoren om juist dit soort ongelukken te voorkomen. Toch ging het hier op de een of andere manier fout. Niemand snapt hoe een elektrisch aangedreven product, bedoeld om het leven makkelijker te maken, zo meedogenloos kon worden. Of het moet Huub Stapel zijn.
Elektrisch raam doodt vrouw
Buurtbewoners ontdekten de auto pas uren later. Ze dachten eerst dat de vrouw onwel was geworden, tot ze zagen wat er echt aan de hand was. De politie noemt het een tragisch ongeval. Dat is het minste wat je kunt zeggen.
Het wtf-gehalte van dit verhaal is behoorlijk intens. Je leest het, kijkt naar je eigen auto en denkt: dat knopje waar ik net nog gedachteloos op drukte, dat lieflijk bewegende raam kan dus echt levensgevaarlijk zijn. Een kleine routinehandeling, een knopje naast je portier, en het kan misgaan.
Dus, wat hebben we geleerd? Pas op met elektrische ramen, die kunnen je dag behoorlijk vergallen…
Dit artikel Luxe auto’s zijn levensgevaarlijk verscheen eerst op Autoblog.nl.
Kort parkeren. Leuker kunnen we het niet maken. Wel duurder
Want kort parkeren was nog niet duur genoeg?
Er zijn landen waar je beboet wordt als je te hard rijdt, te langzaam rijdt of verkeerd parkeert. En dan is er Zwitserland, waar je nu óók een boete kunt krijgen als je te kort ergens bent geweest met de auto…
In een klein dorp hebben ze iets nieuws bedacht om sluipverkeer tegen te gaan. Camera’s registreren precies hoe lang een auto in het dorp blijft. Wie na minder dan vijftien minuten weer vertrekt, krijgt automatisch een boete van honderd frank, ongeveer 107 euro.
Sinds de invoering van de boete bij kort parkeren regent het boetes. Tienduizenden automobilisten kregen al post van de gemeente, die vermoedelijk nog nooit zo’n goed kwartaal heeft gedraaid.
Kort parkeren. Leuker kunnen we het niet maken
Het idee is dat automobilisten zo worden ontmoedigd om het dorp als snelle doorsteek te gebruiken. Alleen lijkt de maatregel vooral iedereen te treffen die gewoon even kort moet parkeren om iemand af te zetten of een brood wil halen. De camera kent geen intenties, alleen tijd.
Stel je voor dat Amsterdam of Utrecht dit trucje zou overnemen. In Amsterdam betaal je nu al zo’n tachtig euro voor een parkeerfout. In Utrecht doen ze er graag een tientje bovenop, plus een administratievergoeding die voelt als een trap na. Een kwartierregel zou het stadsbudget waarschijnlijk in één zomer verdubbelen.
In Zwitserland vinden ze het logisch: wie blijft, draagt bij aan het dorp, wie snel weg is, niet. Maar voor de gemiddelde automobilist voelt het alsof zelfs een korte omweg nu financiële gevolgen heeft.
Er zit iets ironisch in: hoe geavanceerder de techniek wordt, hoe creatiever gemeenten worden in het bedenken van manieren om hem tegen je te gebruiken. Laten we dus hopen dat dit experiment een Zwitsers exportproduct blijft dat niemand bestelt. Want boetes omdat je te snel weer weggaat, dat is zelfs voor Nederland wat te gretig…
Dit artikel Kort parkeren. Leuker kunnen we het niet maken. Wel duurder verscheen eerst op Autoblog.nl.
Leaseauto wordt zo duur, dat je privé gaat rijden
Ergens verstopt in alle stukken rond Prinsjesdag stond iets over een pseudo-eindheffing. De brandstofauto-boete is een betere benaming.
Vanaf 2027 voert de overheid namelijk de zogenaamde ‘pseudo-eindheffing voor fossiele auto’s in. Wat houdt deze eindheffing precies in? Je werkgever moet straks 12% van de cataloguswaarde van de fossiele auto afdragen aan de staatskassa. Een benzine- of dieselauto van de zaak wordt nog steeds niet verboden, maar wel sterk ontmoedigd. Veel bazen zullen hun werknemers straks verplichten om EV te rijden. De werkgever moet namelijk de extra heffing betalen en mag dit NIET doorberekenen aan de werknemer. Niet direct in ieder geval, maar je weet hoe het werkt.
De “leaseauto” wordt heel, heel erg duur
Ik gebruik het woord leaseauto, maar het gaat natuurlijk over de zakelijk ingezette auto. Die heet in de volksmond leaseauto, maar binnenkort kunnen we die term wellicht ten grave dragen.
Laten we eens gaan rekenen. De pseudo-eindheffing geldt niet voor elektrische auto’s, dus voor het rekenvoorbeeld pakken we een benzineauto.
Wat kost een leaseauto de werkgever eigenlijk?
Behalve de leaseprijs, zijn er nog diverse kosten gerelateerd aan de inzet van de zakelijke auto. Strikt genomen zou je ook de wagenparkbeheerder in stukjes moeten snijden en bij de kosten van iedere leaseauto moeten optellen. Dan wordt het echt te ingewikkeld, maar gelukkig vraagt Den Haag ook nog een leuke bijdrage voor een leaseauto.
Voor een Volvo V60 B4 van 58.914 euro wordt de pseudo-eindheffing 589 euro per maand. Dat is best een hap uit de budgetten, maar daar houdt het niet op. Er is ook nog de befaamde BTW-correctie. Als je de btw bij aanschaf van de auto hebt afgetrokken en dit niet langer dan 5 jaar geleden is, dan heb je te maken met een correctie van 2,7% van de catalogusprijs (inclusief btw en bpm). Belasting over belasting – ze zijn er dol op in Den Haag.
De totale kosten voor jouw dikke leasebak bedragen dus 1.691 euro per maand, zonder de salamiplakjes wagenparkbeheerder. Stel jouw werkgever keert dit aan jou uit als mobiliteitsbudget: dan blijft er nog 836,89 euro over.
Mobiliteitsbudget en private lease is goedkoper
Als jij privé rijdt in die dikke leaseauto van je, dan mag je daarover nog even de bijtelling aftikken. Bij benzineauto’s is dat 22% van de nieuwwaarde, de meeste mensen betalen wel het hoogste tarief voor inkomensbelasting. En dat telt dus lekker op.
Een nieuwe Volvo kost slechts 1172 euro per maand en die kan je dus RUIMSCHOOTS betalen van je mobiliteitsbudget en bespaarde bijtelling.
Een kleine voetnoot: de brandstofkosten zitten nog niet in. Die bedragen ook zo’n 200-250 euro per maand, maar die betaalt de werkgever natuurlijk ook. Strikt genomen zou je het mobiliteitsbudget met 200 euro moeten ophogen, waar netto 100 euro van overblijft. Het voordeel voor de privatelease klant is nog steeds 50-100 euro per maand.
En dan kan je ook nog naar een tweedehandsauto gaan kijken, dan wordt de rekensom nog leuker (maar minder zuiver).
Er zit overigens vaak 100% belasting op de zakelijke auto. Leuker kunnen we het niet…
De oplossing is natuurlijk om elektrisch te gaan rijden, maar daar is de belastingdruk inmiddels ook aardig opgelopen. Vanaf 1 januari 2026 heeft de EV gewoon 22% bijtelling, dus daar is niet meer zo voordeel te halen.
Dit artikel Leaseauto wordt zo duur, dat je privé gaat rijden verscheen eerst op Autoblog.nl.
BREEK! Tesla Model Y én 3 Standard zijn hier
Tesla presenteert de compleet uitgeklede versie van de Model Y genaamd Standard, en ook de Model 3 krijgt deze instapversie.
Een Tesla is voor wat je krijgt zeker geen extreem dure auto. Maar het lukt ons ook niet om een SUV die begint bij 45.990 euro spotgoedkoop te noemen, zo ver van de 50 mille zit dat ook niet af. Tesla gaat daar nu verandering in proberen te brengen middels een nieuwe variant van de Model Y die al lekte. Nu hebben we echter de officiële aankondiging van Tesla zelf en blijkt de 3 ook meegenomen te worden.
Tesla Model Y Standard
Eerst even de Model Y. Deze begint in de VS bij 44.990 dollar, iets minder dan 40 mille. Niet gek, maar de Standard moet het getal iets naar beneden afronden. Laten we dus daar mee beginnen: de Tesla Model Y Standard kost 39.990 dollar. Omgerekend 34.300 euro. Kijk, en voor dat soort bedragen kan je spreken over veel auto voor je geld. Tenminste, als je voor lief kan nemen dat Tesla een paar dingen achterwege laat.
Het meest overduidelijk zijn de uiterlijke veranderingen. De lichtbalk van de Model Y verdwijnt. Sterker nog, de ‘gespleten’ koplampen verdwijnen in zijn geheel: die worden geïntegreerd in het deel waar de lichtbalk normaal zit. En dat is eigenlijk wat er is gebeurd: de Model Y is ontdaan van zijn hele ‘gezicht’. Gewoon een stuk gelakte bumper is alles wat je krijgt. Het heeft overigens wel functie: volgens Tesla is het ding zo ietsje gladder en dus efficiënter dan de ‘volledige’ Model Y.
Datzelfde geldt voor de achterkant van de Tesla Model Y Standard. De lichtbalk is opgeofferd voor een zwarte balk zonder verlichting. Ook hier zorgt dat voor een aardig… ‘featureloos’ geheel. Verder geen baanbrekende verrassingen op het exterieur, behalve bijvoorbeeld kleinere 18-inch velgen met aerodynamische deksels. Oh ja, en je mag maar drie kleuren kiezen: zilver (gratis), parelmoer-wit (1.000 dollar) en Diamond Black (1.500 dollar).
Inleveren
Het klinkt een beetje stom om te zeggen ‘wat zit er nog meer niet op?’, maar goed, de Model Y Standard wordt de prijspakker dus dan mag het. Je krijgt een iets kleinere 69 kWh-accu, die nog wel goed is voor 516 kilometer rijbereik. 0 naar 100 kost 6,8 seconden, tegenover de 5,9 van de vorige instapper met RWD. Het vermogen is zo’n 300 pk. Je levert ook een stukje middenconsole in: je krijgt nu een ‘zwevende’ armsteun en een lege bak waar die normaal doorloopt tot onder het scherm.
De stoelen zijn een andere belangrijke manier om de Tesla Model Y standaard iets goedkoper te maken: deze zijn half vegan-leer en half stof. Ook zijn ze ontdaan van de fysieke knoppen om ze te bedienen: dat gaat nu enkel via het scherm. Deze zijn ook niet geventileerd, enkel verwarmd (en de tweede zitrij heeft geen van beide). Het stuur is niet elektronisch verstelbaar. Je krijgt zeven speakers in plaats van vijftien, een ander interieurfilter (geen HEPA), geen glazen dak (enkel van de buitenkant), geen sfeerverlichting, een kleinere kofferbak én frunk. Kortom: allemaal kleine besparingen die de upgrade naar een iets hoger geplaatste Y nog wel de moeite waard maken.
Zo zit er bijvoorbeeld ook geen Autosteer, maar wel adaptieve cruise control op de Tesla Model Y Standard. Full Self Driving kan erop, maar dat kost je 8.000 dollar extra. Het scherm blijft wel hetzelfde en draait dezelfde software als de volwaardige Y, dus daar geen verrassingen. Verder klein grut is bijvoorbeeld dat de achterpassagiers geen schermpje krijgen maar handmatig verstelbare luchtroosters en de normaliter elektrische spiegels zijn handmatig in te klappen.
Maar goed, dus wel eindelijk een écht goedkope Tesla Model Y dankzij de Standard. Het gat met de Model Y RWD is zoals gezegd 5.000 dollar en deze heet nu ‘Premium RWD’ (@jaapiyo is fan). Premium AWD kost 9.000 euro meer dan de Standard en de volvette Performance zit met 57.490 euro er 17.500 dollar boven. Vooralsnog is de Model Y Standard enkel in de VS te vinden, wat er in Nederland gaat komen is nog niet bekend.
Model 3 Standard
Maar wacht, er is meer. Ook de Tesla Model 3 krijgt een nieuwe Standard-versie. En om ook maar gelijk te beginnen met het geld: deze gaat 36.990 dollar kosten. Oftewel 31.750 euro en dat is dan weer serieus weinig geld voor een Model 3. Eigenlijk kan je vrijwel alle ‘besparingen’ één op één overnemen van de Model Y die we net hebben besproken.
Alleen de motor- en batterijspecs zijn ietsje anders. 516 kilometer rijbereik is wel hetzelfde, evenals de 69 kWh-accu. De Model 3 heeft ietsje minder pk, 286 stuks. Het voelt bijna als een oude, 210 kW sterke BMW. Tesla claimt een sprinttijd van 5,8 seconden naar de 100, wat dan weer mooi zou zijn. Een RWD (die nu Premium RWD zou worden) doet er namelijk 6,1 seconden over.
Wat de Model 3 Standard verder een goede deal lijkt te maken is dat het exterieur vrijwel onveranderd is. Lichtbalken had de kleine broer van de Y toch al niet, dus alles blijft vrijwel hetzelfde. Wel levert de 3 zijn Matrix-koplampen in voor LED-lampen. En je kan het zien aan vergelijkbare 18 inch eco-velgen als de Model Y, mits gekozen. Een upgrade naar de ‘standaard’ 19 inch “Nova”-velgen is mogelijk.
En ja, ook de Model 3 Standard komt vooralsnog enkel de prijslijsten van de VS versterken. De gaten tussen de vier niveaus zijn vrijwel identiek tussen de twee Tesla’s, wat betekent dat de Model 3 Premium RWD 42.490 dollar kost, Premium AWD voor 47.490 dollar weg mag en de Performance 54.990 dollar moet kosten.
Dit artikel BREEK! Tesla Model Y én 3 Standard zijn hier verscheen eerst op Autoblog.nl.
Renault 5 Turbo 3E beleeft debuut en krijgt daarvoor iconische kleuren
De nieuwe Renault 5 Turbo 3E volgt zijn voorvader perfect op tijdens de eerste keer buitenspelen.
De terugkomst van de Renault 5 als elektrische E-Tech kan je niet ontgaan zijn. Renault gebruikt retro-styling om hun goedkoopste EV op te fleuren en dat werkt uitmuntend: veel mensen vinden het een tof idee. Zet je de roze bril even af, dan merk je op een paar punten echt wel dat het ‘slechts’ een 25.000 euro kostende EV is. Maar we hebben toch de neiging om de roze bril op te houden en dan maakt dat allemaal niks uit. Het is gewoon een leuk ding. Punt.
Renault 5 Turbo 3E
Kan het nog leuker? Als je even weg drijft van het ‘EV voor 25 ruggen-idee’, dan wel. Renault is namelijk al een tijdje bezig met een nog heftigere 5 naar aanleiding van een concept. Want ook voor de originele Vijf gold dat het gewoon Renaults kleine doch goedkope auto was, maar voor de rallysport was er de 5 Turbo (2). Die had behalve het koetswerk bijna niks meer met de originele 5 te maken: motor in het midden, extreem brede bodykit, zoals gezegd bedoeld voor de autosport.
Nou is Renault niet direct van plan om weer te gaan rallyen met de 5, maar het zou wel kunnen. Want Renault schaafde een revival van de Turbo als elektrische ‘supercar’ bij om tot de Renault 5 Turbo 3E te komen. En ook al wordt het een duur en exclusief ding: die gaat er dus echt komen! Er worden 1.980 stuks gebouwd (de eerste R5 Turbo kwam uit 1980) en het ding krijgt ‘slechts’ 540 pk met een bizarre 4.800 Nm aan koppel.
Kleurstelling
Goed, de auto werd in maart voorgesteld, dus dat is allemaal geen nieuwe info. Wel nieuw is dat Renault de 5 Turbo 3E nu voor het eerst laat buitenspelen. Dat heeft een reden: momenteel is de Tour de Corse Historique gaande. Tour de Corse ken je als de rallyronde van het Franse eiland Corsica, die sinds 2020 niet meer in ‘nieuwe’ rallyauto’s gereden wordt. In plaats daarvan wordt Corsica voor een paar dagen omgetoverd in een rally-evenement voor klassieke rallyauto’s die nog een keer mogen brullen zoals ze vroeger deden. Voor Renault de uitgelezen kans om de 5 Turbo 3E uit te laten, want in 1985 won Jean Ragnotti de Tour de Corse met de Renault 5 Maxi Turbo. In de eerder getoonde blauw-rode kleurstelling die je waarschijnlijk het beste kent van de Maxi Turbo. Die natuurlijk aanwezig is.
En dus mag de Turbo 3E de ultieme retro-rallyauto van het evenement zijn dankzij een vergelijkbare kleurstelling. Blauwe carrosserie met rode elementen in de bumper, zelfs met een wit stuk waar op de Maxi Turbo de ‘Philips Autoradio’-sponsor zit. En check die witte velgen!
Ook is dit voor het eerst dat de Renault 5 Turbo 3E goed te aanschouwen is. Zoals zijn grote voorbeeld herken je er zeker delen van de Renault 5 in, bijvoorbeeld de iconische vorm van de raampartij en de achterlichten. Het valt nu nog meer op hoe veel breder de Turbo 3E is en lijkt. Tuurlijk voegen de uitgeklopte wielkasten wat extra volume toe, maar hij oogt ook breder vanwege het lage dak. Wat we vroeger ‘chopped’ zouden noemen. De ramen zijn dus gewoon van de Vijf, alleen lager geplaatst.
Tevens valt op dat de lage, brede voorkant echt nog meer lijkt op de Renault 5, helemaal de Maxi Turbo, dan de ‘reguliere’ E-Tech. De koplampen zijn iets anders van vorm en in ook licht gewijzigde vorm krijg je de vierkante LED-signatuur.
Mocht Renault niet al de coolste retro-EV bouwen met de 5, dan doet de Turbo 3E er nog een schepje bovenop. Je moet het wel graag willen trouwens, want de speciale Renault gaat 155.000 euro kosten. Waarmee het de duurste Renault sinds jaren is: de op één na duurste (Rafale) begint bij net geen 50 mille.
Dit artikel Renault 5 Turbo 3E beleeft debuut en krijgt daarvoor iconische kleuren verscheen eerst op Autoblog.nl.
Dit kost de eerste Ferrari 12Cilindri op Marktplaats!
Er staat nu al een 12Cilindri op Marktplaats.
De Ferrari 12Cilindri voelt nog hartstikke vers. Dat is ‘ie ook, maar toch is het alweer anderhalf jaar geleden dat deze auto werd geïntroduceerd. We zijn nu al op het punt dat het eerste exemplaar wordt aangeboden op Marktplaats.
Waar de 812 een logische evolutie was van de F12, gooide Ferrari het met 12Cilindri over een hele andere boeg. Niet iedereen was meteen enthousiast, maar het is wel een uniek en modern design. Wat ondergetekende betreft hebben de designers gewoon puik werk afgeleverd. Al gaat er natuurlijk niks boven een F12.
Qua techniek heeft Ferrari geen rigoureuze beslissingen gemaakt, godzijdank. De 12Cilindri heeft gewoon een atmosferische V12, en verder niks. Om te zorgen dat er geen enkele twijfel bestaat over het aantal cilinders heeft Ferrari de auto 12Cilindri genoemd.
De V12 stuurt maar liefst 830 pk naar de achterwielen. Dat is een bescheiden stijging van 30 pk ten opzichte van de 812, maar eigenlijk zou deze auto eerder gebaat zijn bij mínder vermogen. Ja, dat lees je goed. 800+ pk op de achterwielen is eigenlijk gewoon teveel van het goede. Dat blijkt wel uit het feit dat er met enige regelmaat een 812 crasht. En vorige maand was er ook al een 12Cilindri die zijn Waterloo vond op de Autobahn.
Uiteraard heeft deze 12Cilindri op Marktplaats nog niet veel kilometers op de teller. Dat zijn er welgeteld 3.100. Wat moet zoiets kosten? Op Marktplaats wordt er €649.995 voor gevraagd. We zien geen kenteken, dus de exacte nieuwprijs weten we niet. Om een idee te geven: de negen 12Cilindri’s die nu op kenteken staan kosten tussen de zes en de acht ton.
Voor het geld wat deze auto kost kun je dus ook zelf een nieuw exemplaar samenstellen, maar ja, zie er maar eens tussen te komen. Met deze 12Cilindri kun je zo wegrijden. Dus eigenlijk valt de prijs ons nog mee.
Dit artikel Dit kost de eerste Ferrari 12Cilindri op Marktplaats! verscheen eerst op Autoblog.nl.
Als je geld hebt, ben je onschendbaar
Oneerlijk maar waar. Als je geld hebt, kun je blijkbaar alles flikken…
Christian Horner heeft een miljoenenschikking getroffen met de vrouw die hem beschuldigde van grensoverschrijdend gedrag. De deal betekent dat de zaak niet voor de rechter komt en dat er geen openbaar onderzoek volgt naar de inhoud van de beschuldigingen.
Een groot aandeel van dat geld komt uit de schikking die juist hij ontving van Red Bull, dat hem ondanks zijn contract de laan uitstuurde. Wat er precies is afgesproken, blijft vertrouwelijk.
Het nieuws zorgt voor veel discussie binnen en buiten de Formule 1. De Britse teambaas van Red Bull Racing stond maandenlang onder druk door de beschuldigingen en het interne onderzoek dat daarop volgde. Nu lijkt de storm te zijn gaan liggen, niet omdat er duidelijkheid is gekomen, maar omdat er geld is betaald.
Als je geld hebt, ben je onschendbaar
Het beeld dat hierdoor ontstaat, is pijnlijk herkenbaar. Wie financiële middelen heeft, kan problemen vaak oplossen zonder verantwoording af te leggen. De rechtsgang is dan niet per se een zoektocht naar waarheid, maar een kwestie van wat het waard is om de stilte te bewaren.
Voor de buitenwereld blijft onduidelijk of er sprake was van fout gedrag of misverstanden. Wat overblijft, is het gevoel dat macht en geld bescherming bieden die anderen niet hebben. Het systeem laat ruimte voor mensen met invloed om kwesties af te kopen en verder te gaan alsof er niets is gebeurd.
In theorie is iedereen gelijk voor de wet, maar in de praktijk weegt een goed gevulde bankrekening soms zwaarder dan een getuigenverklaring. De uitkomst van deze zaak bevestigt dat beeld. Horner blijft weliswaar werkloos, maar wel op vrije voeten, Red Bull zwijgt in alle talen en het verhaal zakt langzaam weg in de achtergrond. Is de verwachting tenminste.
Wat blijft hangen, is het besef dat geld niet alleen deuren opent, maar ook problemen oplost. En wie dat kan betalen, lijkt onschendbaar.
Dit artikel Als je geld hebt, ben je onschendbaar verscheen eerst op Autoblog.nl.
Gespot – De enige legale manier om een Cybertruck te verplaatsen in Nederland
Dit artikel Gespot – De enige legale manier om een Cybertruck te verplaatsen in Nederland verscheen eerst op Autoblog.nl.
Recent Comments